Nέες “χαμένες πατρίδες” από την εξωτερική πολιτική των μνημονιακών κυβερνήσεων…

Γράφει ο Νίκος Κλειτσίκας http://www.nikosklitsikas.gr/ Μπροστά στη ζάλη των αλλεπάλληλων μνημονίων και των μέτρων που εξολοθρεύουν...

Γράφει ο Νίκος Κλειτσίκας
http://www.nikosklitsikas.gr/

Μπροστά στη ζάλη των αλλεπάλληλων μνημονίων και των μέτρων που εξολοθρεύουν την ελληνική κοινωνία και την οδηγούν στον αφανισμό, οι...
μνημονιακές κυβερνήσεις σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής κινούνται δραστήρια -κι ανενόχλητα, αν όχι με τη συναίνεση της αξιωματικής αντιπολίτευσης-, σε μια χωρίς προηγούμενο πολιτική δωσιλογισμού.

Η εξωτερική πολιτική των μνημονιακών κυβερνήσεων (Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά) με τη σιωπηλή υποστήριξη -ή ανοχή- του ΣΥΡΙΖΑ οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε νέες “χαμένες πατρίδες”.

Τα ΜΜΕ κι οι δημοσιογράφοι, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις τον “Ριζοσπάστη” κι ορισμένους στρατευμένους δημοσιογράφους, αδιαφορούν για την θλιβερή ως τραγική εξωτερική πολιτική που ασκεί η Ελλάδα.

Συνοπτικά θα περιγράψουμε ορισμένες κινήσεις της εξωτερικής πολιτικής που σίγουρα πλέον δεν είναι κινήσεις που υπαγορεύει η ανικανότητα κι η ανοησία, αλλά είναι στοχευόμενες και έχουν ξένα κέντρα που τις εκπονούν.

1.    Πρώτος σηματοδότησε τη νέα εξωτερική «πολιτική» της Ελλάδας ο Γ. Παπανδρέου, τότε πρωθυπουργός της χώρας και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, όταν νομιμοποιούσε την επονομαζόμενη «Αραβική Άνοιξη» και αποκαθήλωνε τους μέχρι τότε συντρόφους του στη Σοσιαλιστική Διεθνή (Μουμπάρακ, Καντάφι, Μπεν Αλί…). Μάλιστα σηματοδοτούσε την ενεργή συμμετοχή της Ελλάδας προσκαλώντας τα στελέχη της CIA που ενεργοποίησαν το σχέδιο «Αραβική Άνοιξη», τους περίφημους bloggers του διαδικτύου, στη Σύνοδο του Αστέρα Βουλιαγμένης.

Ίσως τότε ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός της Ελλάδας ήταν αφελής. Ίσως δεν είχε την αναγκαία πληροφόρηση ή πολιτική διορατικότητα. Ίσως παγιδεύτηκε από συμβούλους του που του πρότειναν να βραβεύσει τους «μαχητές» του διαδικτύου και πρωτεργάτες της «Αραβικής Άνοιξης», που σήμερα και σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία εκπαιδεύτηκαν στη CIA ώστε ν’ δώσουν το έναυσμα από τα κοινωνικά δίκτυα.

Μάλιστα ο Γ. Παπανδρέου είχε συνοδοιπόρους-συμμάχους σ΄ αυτή την πολιτική και την ανανεωτική αριστερά. Η κυρία Δούρου, υπεύθυνη εξωτερικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, βουλευτής και αυριανή υπουργός των Εξωτερικών σε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνον αρθρογραφούσε μαχητικά για το επαναστατικό-δημοκρατικό περιεχόμενο της «Αραβικής Άνοιξης», αλλά προχωρούσε περισσότερο με καθαγιασμό του εγκληματία πολέμου Πέρες και την προοδευτική προσωπικότητα του Ομπάμα.

Είναι αλήθεια ότι εκείνη την περίοδο λίγοι μιλούσαν και μάλιστα με επιφυλάξεις για την «ισλαμική» στρατηγική της Ουάσιγκτον: την «Αραβική Άνοιξη made in USA».

Οι ΗΠΑ σχεδίασαν και υλοποίησαν αυτή την πολιτική στρατηγική της «Αραβικής Άνοιξης» χρησιμοποιώντας το επονομαζόμενο «πολιτικό Ισλάμ» για να πέσουν στα νύχια των δυτικών ιμπεριαλιστικών συμφερόντων οι τρεις χώρες-αγκάθια για τη δύση: το Ιράν, η Συρία και ο Λίβανος. Επίσης, μέσω της πλήρους υποστήριξης του Μόρσι στην Αίγυπτο για να εκλεγεί πρόεδρος, έδωσαν ένα αποφασιστικό κτύπημα στο επονομαζόμενο «πολιτικό Ισλάμ», μιας και η ήττα στη Συρία δεν τους επέτρεψε την υλοποίηση του σχεδίου που περιλάμβανε ταυτόχρονα το χάος στον αραβικό κόσμο, την Ανατολική Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή και την ανασύνταξη των συμφερόντων τους απέναντι στην Κίνα και τη Ρωσία.

2.    Εμπλοκή της Ελλάδας στις εσωτερικής υποθέσεις ξένης και φίλης χώρας: Συρία

Τον Σεπτέμβρη του 2012, ο ΥΠΕΞ Αβραμόπουλος παρεμβαίνει απρόκλητα (;) στα εσωτερικά μια ανεξάρτητης χώρας και δηλώνει: "Το καθεστώς Άσαντ πρέπει άμεσα να αποσυρθεί"

Τον Δεκέμβρη πάει στο Μαρόκο και συμμετέχει στη Σύνοδο Φίλων του Λαού της Συρίας, δηλαδή υποστήριξης των τρομοκρατών της Αλ Κάιντα που εκπαιδεύονται στην Τουρκία και διεισδύουν στη Συρία για να διαπράξουν δολοφονίες.

Κατόπιν προχωρεί σε μια κίνηση χωρίς προηγούμενο: απελαύνει την πρέσβειρα της Συρίας από την Ελλάδα: (Σημειώνεται, ότι χθες, ο Γενικός Γραμματέας του ΥΠΕΞ Πρέσβης Β. Κασκαρέλης κάλεσε την Πρέσβη της Συρίας στην Αθήνα και ζήτησε την αποχώρηση της ίδιας και δύο ακόμη διπλωματικών υπαλλήλων από την Ελλάδα - ΥΠΕΞ).

Η παραβίαση του διεθνούς και διπλωματικού δικαίου, αφού επιβάλλεται μόνο σε περιπτώσεις κήρυξης πολέμου από μια χώρα σε μια άλλη χώρα.

Αρκεί να σκεφτούμε πως μόνον η Αίγυπτος των Αδελφών Μουσουλμάνων του Μόρσι είχε προχωρήσει σε διακοπή διπλωματικών σχέσεων με τη Συρία και σήμερα οι πραξικοπηματίες που αποκαθήλωσαν τον εκλεγμένο πρόεδρο της Αιγύπτου, του χρεώνουν κι αυτό ως κατηγορία και προχώρησαν σε αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων της Αιγύπτου με τη Συρία.

Και σ’ αυτό το ζήτημα ο ευαίσθητος σε μη εμπλοκή σε εσωτερικά άλλων χωρών ΣΥΡΙΖΑ, σιωπά ένοχα και ουσιαστικά συναινεί.

3.    Η Ελλάδα συμμετέχει στο διεθνές εμπάργκο εναντίον του Ιράν και σταματάει τις εισαγωγές πετρελαίου. Το Ιράν κάλυπτε περίπου το 45% των πετρελαϊκών αναγκών της πατρίδας μας με χαμηλό κόστος και επί πιστώσει. Έτσι αναγκαζόμαστε να αγοράζουμε το σύνολο των αναγκών μας σε πετρέλαιο από το καρτέλ των 7 αδελφών και σε σχεδόν διπλάσια τιμή.

Η Τουρκία, κι αυτή σύμμαχος ΝΑΤΟϊκή χώρα, έσπασε το εμπάργκο εναντίον του Ιράν (παρά τις κακές σχέσεις με το Ιράν, λόγω της εμπλοκής της στην υποστήριξη των μισθοφόρων τρομοκρατών που πολεμούν στη Συρία εναντίον της νόμιμης κυβέρνησης) ώστε να μην υποστεί η οικονομία της το πλήγμα που υφίσταται η ελληνική οικονομία.

Κι εδώ νεκρική σιωπή, ένοχη σιωπή στήριξης της κυβερνητικής πολιτικής από την αξιωματική αντιπολίτευση (ΣΥΡΙΖΑ).

4.    Ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Σαμαρά, αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και υπουργός των Εξωτερικών Ε. Βενιζέλος, μετά την επίσκεψή του στην Τουρκία του Ερντογάν μεταβαίνει στις Βρυξέλλες και συμφωνεί και υπερψηφίζει την απόφαση των 28 ΥΠΕΞ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να συμπεριλάβουν στη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων τη Χεζμπολά του Λιβάνου και το πάγωμα των περιουσιακών στοιχείων που μπορεί να κατέχει η οργάνωση στα 28 κράτη μέλη της ΕΕ. Το βασικό κόμμα στην κυβέρνηση του Λιβάνου, μιας ανεξάρτητης και φίλης χώρας, είναι εχθρός για τον κύριο Βενιζέλο και την κυβέρνησή του!

Και σ’ αυτό το θέμα ο ΣΥΡΙΖΑ και η αρμόδια εξωτερικής πολιτικής κυρία Δούρου, σιωπούν ένοχα.

Αύριο θα αναγνωρίσουμε το ψευδοκράτος του Κοσσόβου; Ουσιαστικά υπονομεύουμε την Κύπρο και ανοίγουμε "πόρτες" για αναγνώριση του κατεχόμενου νησιού ή και των Σκοπίων ως Μακεδονία;

Με τη στάση μας και τις παράνομες πράξεις μας, πως θα νομιμοποιήσουμε μια άρνηση πιθανής αυτονόμησης της Θράκης;

Ακόμη και ο πιο καλόπιστος αναρωτιέται…

α. Δεν γνωρίζουν οι μνημονιακές ελληνικές κυβερνήσεις πως τα 122 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα υδρογονανθράκων στη Μεσόγειο κι απέναντι από την Κύπρο, σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες περί ΑΟΖ τα μοιράζονται Κύπρος 50% και τα υπόλοιπα Συρία, Λίβανος και Ισραήλ;

β. Δεν γνωρίζουν οι μνημονιακές ελληνικές κυβερνήσεις πως μετά την «Αραβική Άνοιξη» μόνον δύο χώρες της Μεσογείου δεν έχουν συνάψει συμφωνίες συνεργασίας με το ΝΑΤΟ και είναι η Συρία και ο Λίβανος;

γ. Δεν γνωρίζουν οι μνημονιακές ελληνικές κυβερνήσεις ότι στην ανοικοδόμηση της Συρίας ΜΟΝΟΝ οι ελληνικές εταιρίες δεν θα πάρουν μέρος και τις επιπτώσεις για την οικονομία μας; Όταν μάλιστα η Συρία ήταν προνομιακός χώρος για την ανάπτυξη και δραστηριότητα των ελληνικών εταιριών, αλλά και πως στην κρίση του Μάρτη 1987 η Συρία τόνισε στην Τουρκία: “Τούρκος στρατιώτης σε ελληνικό έδαφος, σημαίνει κήρυξη πολέμου εναντίον της Συρίας”.

Στην Ελλάδα οι πολιτικές ηγεσίες δεν θεωρούν σημαντικό ν’ ασχοληθούν με τα γεγονότα και τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, στη γειτονιά μας, προφανώς γιατί ακολουθούν πιστά την εξωτερική πολιτική που υπαγορεύουν στην αποικία Ελλάδα οι πάτρωνές της. Η εμπλοκή της Ελλάδας στην περιοχή ήταν έντονη, ενεργή και μάλιστα χωρίς να διατηρεί την αναγκαία διπλωματική στάση και συνεπώς καταστροφική. Τέτοια χυδαία και ξενόδουλη εξωτερική πολιτική δεν είχε ακολουθήσει ΠΟΤΕ η πατρίδα μας. Ούτε με το αλήστου μνήμης «Ανήκουμε εις την Δύση» του εθνάρχη της δεξιάς Κ. Καραμανλή.

Όμως, με εξαίρεση το ΚΚΕ, τα πολιτικά κόμματα της αντιμνημονιακής αντιπολίτευσης αποφεύγουν να τοποθετηθούν και συχνά -όπως ο ΣΥΡΙΖΑ- στηρίζουν αυτή την εξωτερική πολιτική.

Η κυρία Δούρου, υπεύθυνη εξωτερικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, σιωπά επισήμως αλλά συχνά πυκνά ορθογραφεί, ουσιαστικά υπέρ της εξωτερικής πολιτικής των μνημονιακών κυβερνήσεων, στα πλαίσια ενός δήθεν «ρεαλισμού».

Ο κύριος Κουίκ, υπεύθυνος εξωτερικής πολιτικής των Ανεξάρτητων Ελλήνων, παρά τις καθημερινές του παρεμβάσεις με Δελτία Τύπου επί παντός επιστητού, για όλα τα παραπάνω τηρεί σιγή ιχθύος. Ακόμη κι όταν ο Πάνος Καμμένος, πρόεδρος του κόμματος, θίγει αυτά τα ζητήματα σε παρεμβάσεις του στα κοινωνικά δίκτυα και παίρνει θέση.

Όταν οι νεοναζί της χρυσής αυγής κάνουν σημαία τους αυτά τα ζητήματα για προφανείς σκοπούς -όπως και την αναγκαιότητα εθνικού νομίσματος κι εξόδου από την ευρωζώνη- , η πατριωτική αριστερά κι όλοι όσοι έχουν επισημάνει την ξενόδουλη αυτή εξωτερική πολιτική, μαζί και το ΚΚΕ, θα τους αποδοθούν φασιστικές ή εθνικιστικές κατηγορίες, ταύτιση με τον Μιχαλολιάκο… ώστε να νομιμοποιήσουν την προετοιμασία ξεπουλήματος εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων;

Τώρα… χθες, πριν είναι αργά… οι δυνάμεις που βρίσκονται στο ΣΥΡΙΖΑ και τους Ανεξάρτητους Έλληνες, οφείλουν να υψώσουν φωνή αντίστασης σ’ αυτή την εξωτερική πολιτική των μνημονιακών κυβερνήσεων.

H ήττα της δύσης στη Συρία… αλλάζει το χάρτη στη Μ. Ανατολή και τη Μεσόγειο. Ας μην χρεωθούν οι αντιμνημονιακές δυνάμεις τον δωσιλογισμό των κυβερνήσεων του Δ΄ Ράιχ!

* H φωτογραφίa από τη συνεδρίαση της σοσιαλιστικής διεθνούς είναι πνευματική ιδιοκτησία του προσωπικού κόμβου του Γ. Α. Παπανδρέου και παρέχεται ΔΩΡΕΑΝ υπό τον όρο ότι σε επαναδημοσίευσή τους σε όποια μορφή θα αναγράφεται η πηγή προέλευσής των "www.papandreou.gr" 

- Η Μεσόγειος φλέγεται! Μεσόγειος θάλασσα ειρήνης και συνεργασίας, Τετάρτη 19 Δεκέμβρη 2012

Νίκος Κλειτσίκας, συγγραφέας: “Η εθνοκάθαρση εναντίον της Συρίας, πρόκληση στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την ειρήνη”