ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΗΣ ...ΑΕΙΦΟΡΙΑΣ

Aπό τον  Γιώργο Πουλοκέφαλο*.  Η Διαχείριση των Στερεών Αποβλήτων για την Περιφέρεια Πελοποννήσου ήταν και είναι ζήτημα υψηλής προτεραι...

Aπό τον Γιώργο Πουλοκέφαλο*. 

Η Διαχείριση των Στερεών Αποβλήτων για την Περιφέρεια Πελοποννήσου ήταν και είναι ζήτημα υψηλής προτεραιότητας, ο τρόπος όμως με τον οποίο η Περιφερειακή Αρχή χειρίστηκε το θέμα αυτό στο σύνολο του δεν ήταν ο βέλτιστος και αυτό έχει επισημανθεί σε θέσεις που έχουν εκφρασθεί και από την ΠΕΔ και από άλλους φορείς και «επαϊοντες», κατόχους της τεχνογνωσίας στον τομέα αυτό. Το γεγονός ότι η Πελοπόννησος παρουσιάζει μεγάλη χρονική υστέρηση στην αντιμετώπιση του σοβαρού αυτού θέματος,( Περιφέρεια με τους λιγότερους ΧΥΤΑ και τους περισσότερους ΧΑΔΑ) τελευταία στη χώρα μας αλλά και με «μαύρο στίγμα» σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, με διαχρονικές ευθύνες σε όσους ανήκουν, για αυτή την ολιγωρία, δεν αποτελεί άλλοθι για τους πλημμελείς χειρισμούς της Περιφερειακής Αρχής.
Η οποία βιάστηκε για να παρουσιάσει νωρίς νωρίς δήθεν έργο και πρόοδο στο θέμα αυτό, χωρίς όμως κανένα σχεδιασμό όσον αφορά τη χωροθέτηση μη υπολογίζοντας την κοινωνική αντίδραση και με μια αμφιλεγόμενη διαδικασία όπως αυτή των ΣΔΙΤ, λύση «δια πάσαν νόσον» όταν οι κρατικοί πόροι ελλείπουν. Λύσεις με αποτελεσματικότητα μεν όταν υπάρχει η χρηματοδότηση, αλλά με τεράστια ελλείμματα διαφάνειας όπως καταδεικνύεται από την πορεία εκτέλεσης των μεγάλων οδικών αξόνων που εκεί πραγματικά «έχει χαθεί η μπάλα». Λύσεις με χαρακτηριστικά αποικιοκρατικού τύπου που επιβάλουν επικίνδυνα την «κοινωνική ομηρία» για χρονικά διαστήματα που προσεγγίζουν τα 30 έτη.
Ετσι μετά τον «υποδειγματικό» διαγωνισμό της Περιφέρειας της «αειφορίας» που αποτέλεσε και πρότυπο κατά τα λεγόμενα της Περιφερειακής Αρχής για τις άλλες Περιφέρειες της χώρας και μετά και το άνοιγμα των οικονομικών προσφορών και την ανάδειξη του αναδόχου του έργου επικρατεί γενικό σκότος. Δεν γνωρίζουμε καταρχήν το κόστος επιβάρυνσης του δημότη αλλά εάν αυτό είναι ένας «σύνθετος αλγόριθμος» , δεν γνωρίζουμε τις οικονομικές προσφορές των κοινοπραξιών που έλαβαν μέρος στο διαγωνισμό. Αυτό εντάσσεται βέβαια στη « διαφάνεια» λειτουργίας της Περιφερειακής Αρχής που το κρατάει ως επτασφράγιστο μυστικό ακόμη 10 μήνες τώρα μετά το άνοιγμα των οικονομικών προσφορών από την αρμόδια επιτροπή, η οποία μέσα από διαρροές δηλώνει ότι το κόστος διαχείρισης θα ανέρχεται στο ποσόν των 62 ευρώ ανά τόνο!!!
Όμως επειδή η «πρόνοια» βοηθάει και τον «κλέφτη και τον νοικοκύρη», τα μεγάλα ερωτήματα αρχίζουν με το που ανοίγουν οι οικονομικές προσφορές των άλλων Περιφερειών, που παράλληλα και με σταθερά βήματα ολοκληρώνουν τον ανταγωνιστικό διάλογο και αναδεικνύουν τους αντίστοιχους αναδόχους.

Ανακοινώθηκε ότι την προηγούμενη εβδομάδα άνοιξαν και δημοσιοποιήθηκαν το κυριότερο, οι οικονομικές προσφορές του ΣΔΙΤ Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων της Περιφέρειας Ηπείρου και μάθαμε ότι η ΤΕΡΝΑ ΑΕ ( η ανάδοχος των δικών αποβλήτων) έδωσε προσφορά 44 ευρώ ανά τόνο. Ανάδοχος αναδείχθηκε ο Ομιλος Archirodon Group NV- Ιντρακατ- Envitec με προσφορά 45 ευρώ ανά τόνο ( είχε μικρότερο υπόλειμμα και μεγαλύτερο ποσοστό ανακυκλώσιμων από την ΤΕΡΝΑ ). Ο επόμενος διαγωνιζόμενος η ΚΞ Τοξότης έδωσε προσφορά 47 ευρώ ανά τόνο και ο τελευταίος μειοδότης η εταιρεία Ηλέκτωρ με 50 ευρώ ανά τόνο.

Το κυριότερο στο ΣΔΙΤ Ηπείρου, δεν υπάρχει δέσμευση ελάχιστης εγγυημένης ποσότητας των 150.000 τόνων ετησίως, όπως υπάρχει στην δική μας αποικιοκρατική σύμβαση στη Περιφέρεια της «μπανανίας».
Εύλογα επομένως μπορούμε να κάνουμε τις συγκρίσεις και τίθενται τα αμείλικτα ερωτήματα που αναμένουν πειστικές απαντήσεις:

Γιατί η ΤΕΡΝΑ ΑΕ δίνει προσφορά για τα Αστικά Στερεά Απόβλητα της Ηπείρου 44 ευρώ ανά τόνο και για τα αντίστοιχα της Πελοποννήσου 62 ευρώ ανά τόνο;;;

Όταν μάλιστα οι αναμενόμενες πραγματικές ποσότητες ΑΣΑ κατά βάρος και της Ηπείρου και της Πελοποννήσου είναι περίπου οι ίδιες (120 έως 130 χιλιάδες τόνοι ετησίως)!!!

Πως εξηγείται το γεγονός ότι οι διαφορές των προσφορών μεταξύ των διαγωνιζομένων της Ηπείρου είναι λογικές και μικρές( 44-45-47-50 ευρώ ανά τόνο) και αντίστοιχα της Πελοποννήσου (από ότι κυκλοφορεί!!! ) είναι τεράστιες και μη φυσικές ( 62-90-120 ευρώ ανά τόνο);;;

Ποιος λόγος επέβαλε την ελαχίστη εγγυημένη ποσότητα των 150 χιλιάδων τόνων ετησίως για την Περιφέρεια μας που υποθηκεύει όχι μόνον τους πολίτες αυτού του τόπου αλλά και τη λογική;;;

Η Περιφερειακή Αρχή Πελοποννήσου οφείλει άμεσα να απαντήσει και να ενημερώσει υπεύθυνα την τοπική μας κοινωνία , τους θεσμικούς μας εκπροσώπους ,τους Δήμους, την ΠΕΔ και το Περιφερειακό Συμβούλιο με στοιχεία και πειστικά επιχειρήματα σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα και να δώσει έστω και τώρα τα στοιχεία των οικονομικών προσφορών των εταιριών και κοινοπραξιών που έλαβαν μέρος στον ανταγωνιστικό διάλογο της Περιφέρειας Πελοποννήσου για την διαχείριση των ΑΣΑ. Το οφείλει όχι μόνον για λόγους διαφάνειας αλλά και για λόγους δημοκρατικής λειτουργίας και δημοκρατικών αρχών, αν πιστεύει βέβαια σε αυτές. Διαφορετικά θα είναι υπόλογος απέναντι στο λαό ολόκληρης της Πελοποννήσου και κυρίως θα πιστοποιεί με τον καλύτερο τρόπο ότι αυτός ο τόπος για κάποιους αποτελεί «βιότοπο» και κάποιοι «λαθρόβιοι» πλουτίζουν από τα σκουπίδια της…… αειφορίας!
Σπάρτη 09.09.2014

*Πολιτικός Μηχανικός
Πρώην Πρόεδρος Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου.