Mιά ταινία που δεν άρεσε, προκαλεί την συγγραφή ενός βιβλίου!!

Οταν ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος είδε την ταινία του Γ. Σμαραγδή για τον Βαρβάκη, "Ο Θεός αγαπούσε το χαβιάρι", αναρωτήθηκε για ...

Οταν ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος είδε την ταινία του Γ. Σμαραγδή για τον Βαρβάκη, "Ο Θεός αγαπούσε το χαβιάρι", αναρωτήθηκε για ποιό λόγο γυρίσθηκε. Με βάση την ιστορία της ταινίας και μόνο, δεν υπήρξε κάτι το τόσο συναρπαστικό που να δικαιολογεί αυτή την μεγάλη προσπάθεια. Από χρόνια κάτοικος και λάτρης της Υδρας γνώριζε για τον ναυτικό Νικόλα Γεωργίου Κολμανιάτη για τον οποίο υπάρχει και σχετικό μνημείο σε περίοπτη θέση στο νησί. Κανείς όμως σχεδόν στην Ελλάδα δεν γνωρίζει πολλά πράγματα για την τρομερή του ιστορία. Η προτομή του κοσμεί μιά μεγάλη αίθουσα του μεγαλόπρεπου κτιρίου του Ιστορικού Αρχείου του νησιού. Δωρεά της τότε πρώτης κυρίας της Αργεντινής, Εβίτας Περόν!! Γιατί είναι ένας από τους σημαντικότερους εθνικούς ήρωες της χώρας αυτής. Η Σχολή Δοκίμων στο Μπουένος Αυρες φέρει το όνομά του.

Με αφορμή όλα αυτά, ο Ανδριανόπουλος αποφάσισε να ψάξει την ζωή του Κολμανιάτη. Με την βοήθεια της Δ/ντριας του Ιστορικού Αρχείου της Υδρας, κας Αδαμοπούλου, άρχισε να αναζητά στοιχεία στα παλιά ράφια του Μουσείου και να ζητά πληροφορίες από ξένες πρεσβείες και από έλληνες στο εξωτερικό. Σιγά-σιγά μιά ζωή γεμάτη περιπέτειες, αιματηρές ναυμαχίες, απίστευτα οδοιπορικά και παράτολμες αποφάσεις ξετυλίχθηκε μπροστά του. Που την ζωντάνεψε στο βιβλίο του που πρόφατα εκδόθηκε στην Αθήνα με τίτλο "Νικόλας Χόρχε" - το όνομα δηλ. του Κολμανιάτη όταν πιά έφθασε στην Αργεντινή.

Καπετάνιος στον Οθωμανικό στόλο, μπλεγμένος στις μηχανορραφίες των Υδραίικων παρασκηνίων ανάμεσα στον Βούλγαρη και τον Κουντουριώτη, κοντά στους αξιωματούχους των Ιωαννιτών στη Μάλτα, ενεργός παράγων στο Βασίλειο της Νεαπόλεως λίγο πριν αυτό πέσει πάλι στα χέρια του Ναπολέοντα, πλωτάρχης στο Ναυτικό του Τσάρου στις συγκρούσεις με Σουηδούς και Εγγλέζους στη Βαλτική, διέσχισε σαν απεσταλμένος του την αφιλόξενη Σιβηρία για να φθάσει μέσω της απόμακρης Χερσονήσου της Καμτσάτκα και των νησιών της Αλάσκας νοτιότερα στο Περού και στα ποτάμια της Λατινικής Αμερικής, κι από εκεί στον Ρίο Ντε Λα Πλάτα και στο Μπουένος Αυρες. Τα ανδραγαθήματά του στον πόλεμο της ανεξαρτησίας της Αργεντινής κατά των Ισπανών τον έκαναν ζωντανό θρύλο τότε στα μάτια των κατοίκων της. Κι εξακολουθεί το όνομά του να συγκινεί τις ψυχές τους.
Ποτέ όμως δεν έπαψε να είναι Υδραίος και να νοσταλγεί την πατρίδα του. Που όμως δεν μπόρεσε να ξαναδεί...